Bij welke minderheid hoor jij?

De hele samenleving is een samenraapsel van minderheden, vind je niet? We horen allemaal wel bij één. En gelukkig maar.

De een is linkshandig, een ander zwart, weer een ander is Fries,  nog een ander homosexueel, weer een ander hartpatiënt, nog weer een ander werkloos. De een kan voetballen, de ander is een fantastische muzikant, een ander heeft een goed luisterend oor, weer een ander heeft ADHD, en ga zo gerust een poosje door. Allemaal prettige of minder prettige variaties op het thema mens. Of je er nou blij mee bent of niet: met ons allen vormen we een prachtig mooi kleurrijk allegaartje van mensen. Wat ons bindt is dit: we hebben elkaar nodig om te kunnen participeren in de samenleving. Al of niet tegen geld en goed voor de economie.

De afgelopen week was er veel aandacht voor homosexualiteit vanwege de gaypride in Amsterdam. Een succesvol, mooi evenement. Goed dat dit plaatsvindt maar zoals altijd als er iets wordt georganiseerd om de aandacht te richten op een minderheid rees ook nu bij mij weer de vraag: Waarom speciaal aandacht voor deze minderheid? Het is toch niet bijzonder dat je tot een minderheid behoort? Want dat doen we toch allemaal?

Beetje naïeve geachte van mij, ik weet het. Want we leven in een soort ‘dictatuur’ van de meerderheid. Ons staatsrecht is niet voor niets op dit uitgangspunt gebaseerd. En als je tot een beroepsgroep behoort waarbij de meerderheid van je collega’s afspreekt of wordt verplicht iets te doen waar jij niet achter kunt staan heb jij een probleem. Raar eigenlijk. Er bestaat discriminatie, dat is helaas maar al te waar. Mensen zoeken vaak veiligheid en sluiten zich graag op in een meerderheid om maar niet op te vallen.

Ik stel voor om een Nationaal Evenement te organiseren. Een soort ‘coming-out’ dag voor iedereen. Iedereen mag dan laten zien bij welke minderheid hij hoort. Iedereen komt uit zijn eigen kooi. Dat wordt ongetwijfeld een leuk, leerzaam, feestelijk evenement. Wat mij betreft met een minority-parade met aandacht voor alle minderheden. Ik zie het al voor me: ‘Gut Jantje, jij bent homosexueel. Ja Pietje en wat leuk, jij hebt rood haar!’ En Beatrice ziet Jantine: ‘Jantine, jij bent werkloos en dat wist ik niet. Kom bij mij voor werk want ik ben namelijk werkgever’. Dat laatste is natuurlijk een overbodige opmerking want dat had Jantina al lang gezien. Zo zijn we allemaal in de gelegenheid om te laten zien hoe uniek we zijn.

Een utopie? Bij welke minderheid hoor jij?